Yvonne werd geboren op 25 augustus 1970 in het Naarden Ziekenhuis, Nederland. Ze is het vijfde kind van een accountant en een huisvrouw. De eerste vier jaar groeide ze op in Weesp, een klein pittoresk stadje in de buurt van Amsterdam. Vlak voordat ze vijf werd, besloten haar ouders hun groeiende gezin te verhuizen. Yvonne en haar drie zussen en twee broers verhuisden met hen mee naar het landelijke dorpje Doorn in de provincie Utrecht.

 

Creativiteit is van jongs af aan de kracht van Yvonne geweest. Als jong kind vluchtte ze in haar tekeningen, verhalen of uitte ze haar gevoelens in muziek. Als ze niet had moeten worstelen met dyslexie, zou ze een carrière in de journalistiek hebben nagestreefd.

 

"Er was niets mis met mijn geheugen, sterker nog, ik vond verschillende manieren om me door de uitdagingen heen te slaan. Mijn vindingrijkheid heeft de handicap misschien wel voor mijn leraren verborgen gehouden en was daarom onopgemerkt gebleven."

 

De toen nog niet erkende leerstoornis belemmerde Yvonnes opleiding. Ze had het advies gekregen wetenschappelijke vakken te volgen. Ondanks de officiële aanbeveling koos ze er toch voor om Nederlands, Frans, Duits en Engels te studeren.

 

"Mijn droom was om muziek te maken, liedjes en verhalen te schrijven en te tekenen. Daar had ik geen wiskunde of wetenschap voor nodig."

 

Dyslexie was niet het enige obstakel waar ze mee te maken had. Opgegroeid in de jaren zeventig en tachtig was er geen internet om te raadplegen. De plaatselijke bibliotheek had ook geen voorraad zelfhulpboeken voor mensen met een goed ontwikkeld zesde zintuig. Yvonne twijfelde aan haar eigen gezond verstand en leerde op een harde manier dat niet iedereen, de grijze en donkere gedaantes of de entiteiten die zich in de schaduw bewegen konden zien.

​

Yvonne verhuisde op haar eenentwintigste naar het Verenigd Koninkrijk, in de hoop op een nieuw begin en te ontsnappen aan de aanhoudende aantrekkingskracht van het paranormale.

 

Omdat ze een rustig, alledaags leven wilde leiden, bekleedde ze een groot aantal banen in verschillende functies. Van medewerker tot manager, in loondienst en zzp'er. Ze stortte zich in de wereld van Goede Doelen, Mode, Transport, Evenementen, Ambachtelijke Markten, Therapie en Beveiliging. Er waren veel succesvolle banen om uit te kiezen en om haar eigen te maken als het niet voor deze ene functie was. Een vacature in een vakgebied dat ze eerst niet wilde accepteren:

De Esoterie, New Age en Occult.

​

"Ik moest er iets aan doen, omdat het me gewoon achtervolgde. Ik was bang voor mijn voorgevoelens... omdat ik het niet begreep of kon verklaren. Net als Alastair Crowley had ik het gevoel dat ik de wereld rond moest reizen om te leren, om antwoorden te vinden, maar... in Londen? De wereld kwam naar mij toe."

 

Werkend voor een scheepvaartmaatschappij, werd het snel duidelijk dat er geen toekomst was voor haar in deze wereld. Bedrijf na bedrijf ging door een faillissement. Gedurende deze periode had Yvonne zich omgeschoold en kwalificeerde als een Holistische Therapeut. Via een vriendin werd Yvonne een kans aangeboden om op de beroemde Londense markt Camden Town te gaan werken met een paar voorwaarden. Of ze ook alstublieft kon handlezen en kaartleggen.

 

"Ik had geen baan meer en dus geen inkomen… mijn eerste dag, wachtend op mijn eerste klant zat ik daar met een knoop in mijn maag. Kaartleggen deed ik vanaf mijn veertiende jaar alleen voor vrienden en familie en handlezen? Handlezen was een excuus om sceptische mensen een berichtje door te geven. Ik las eigenlijk gewoon hun aura of gaf een berichtje door die een van hun gidsen aan mij doorgaf. Ik had al snel door dat handlezen voor vele mensen minder angstaanjagend was en meer geloofwaardig dan het gebruik van mijn bovennatuurlijke zintuigen.”

​

Al snel creëerde Yvonne een goede reputatie. Terugkerende klanten, privéboekingen en een aanbod om ook op Covent Garden Jubilee en Old Spitalfields markt te gaan werken. Uiteindelijk werkte ze zeven dagen en vele avonden in de week. Ze had zich aangesloten bij de Spiritualisten Kerk in Londen, Edmonton, bekend als de ‘Hole in the wall’.  De open spirituele ontwikkeling kring werd toen begeleid door een lieve oudere dame genaamd Gladys. Helaas werd deze dame ziek en heeft Yvonne de kring overgenomen.

​

“De open kring werd steeds drukker. Eigenlijk te groot om de wekelijkse routine af te kunnen ronden en alle leden dezelfde aandacht te kunnen geven. In overleg met het bestuur werd er een tweede, maar een besloten kring opgezet. Ik was nog erg jong en het succes was overweldigend. En om heel eerlijk te zijn ook wel een beetje beangstigend. Het vertrouwen dat de leden in mij hadden was drukkend op mijn verantwoordelijkheidsgevoel en testte mijn band en connectie met het bovennatuurlijke.”

​

Vele deuren werden er voor Yvonne geopend. Al snel moest ze haar tijd aanpassen om ruimte te maken voor paranormale beurzen en Body, Mind & Spirit festivals. Haar hulp werd ingeroepen om geesten te verwijderen en vervloekingen weg te halen.

​

“Het was een bizarre tijd. Ik reisde door heel Engeland om de grote festivals bij te wonen waardoor ik in aanraking kwam met buitengewone verzoeken.  Ik geloofde niet dat men vervloekt kon worden en dat het echt een effect had op de mensen die dit ervaarde. Vele van deze klanten hadden een Arabische of Aziatische achtergrond. In deze culturen komen vervloekingen vaak voor, maar wordt er niet veel over gesproken. De jaren in Engeland hebben me verrijkt met informatie en ervaring op gebieden dat ik nooit had over durven dromen dat ik daar bij betrokken zou raken. Helaas kon ik niet iedereen helpen. Er zijn bepaalde praktijken die veel verdieping nodig hebben om daar in bekwaam te zijn. Ik ben geen Sjamaan. Vervloekingen die een Afrikaanse, Arabische of Aziatische achtergrond hebben kon ik niet altijd oplossen. Gelukkig had ik een netwerk opgebouwd waar ik de mensen naar de juiste beoefenaars kon verwijzen.”

​

In 2007, is Yvonne bewust keuzes gaan maken om haar gezinsleven te kunnen combineren met haar werk. Drie jonge kinderen, 2 stiefkinderen en een man met gezondheidsproblemen hadden de prioriteit.

​

“Je kunt andere mensen niet helpen als jezelf problemen hebt die aandacht vergen. Het bovennatuurlijke werk wordt door je eigen menselijkheid verstoort. Alles gebeurt met een reden. In deze periode begon ik veel te schrijven voor forums en websites. Mijn werk paste zich aan naar mijn omstandigheden. Onderzoek werd belangrijk voor mij. Wetenschap creëert begrip. Er was zoveel tegenstrijdigheid over paranormale rituelen, helen en het rijk van de geesten. Ook werden er welbekende mediums en paragnosten beschuldigd met oplichterij. Terecht en onterecht. Er was een moderne online heksenjacht gaande, vooral geleid door de wijlen Canadese goochelaar James Randi en zijn aanhangers. Zijn ‘one million dollar challenge’ zorgde ervoor dat het de verkeerde mensen aantrok en maakte maar één ding duidelijk. Deze ontsnappingsartiest had zich niet verdiept in het concept van het Spirituele ontwaken. De uitdaging, opgezet door een persoon die zich niet in het Spirituele wilde verdiepen, daar profiteerde maar één persoon van en dat was James Randi zelf.”

​

In 2015 werd het duidelijk dat het Verenigd Koninkrijk de Europese Unie wilde verlaten. In juni 2017 is Yvonne met haar familie teruggekeerd naar Nederland.

​

“Ik had nooit gedacht dat ik weer in Nederland zou gaan wonen. Mijn kinderen spraken geen Nederlands, maar waren nog jong genoeg om met mijn hulp en goede scholing de taal onder de knie te krijgen.”

​

Yvonne publiceerde haar eerste boek in het Engels. ‘The Grey Ones.’ De eerste portie van de Path of the Maiden-serie. Het is een memoires/biografie met een vleugje zelfhulp. Het waargebeurde verhaal is geschreven in de stijl van fictie.

​

"Ik wilde de angst voor het 'onbekende' wegnemen en had een zelfhulpboek geschreven. Toen ben ik van gedachten veranderd... Ik wilde dat mensen zouden begrijpen en voelen wat ik voelde en zien wat ik zag. Ik heb het hele boek herbeschreven om te lezen als een fictieboek. Nu kan de lezer het paranormale ervaren door mij te zijn...."

​

Om opnieuw een leven op te bouwen in Nederland, besloot Yvonne om als zij-instromer in de Zorg te gaan werken.

​

“Mijn man is vaak op zakenreis, mijn kinderen op school. Alleen is maar alleen. Er zijn mensen in de zorg nodig, dus als gediplomeerd holistisch therapeut kon ik makkelijk overschakelen en daar te werk gaan. Helaas kwam de covid-vaccinatie voor mij één week te laat. Het herstel van covid maakte het moeilijk om in de zorg verder te gaan. Alles gebeurt voor een reden. Covid werkte op mijn zenuwgestel dat snel overprikkeld raakte. Het toepassen van meditatietechnieken heeft mij weer tot volle gezondheid gebracht. Ondanks mijn hertel, voelde ik dat een carrière in de zorg niet meer voor mij was weggelegd. Mijn pad wordt constant teruggeleid naar het bovennatuurlijke."

​

Yvonne heeft de knoop doorgehakt en treed terug in het begeleiden van mensen op hun Spirituele pad. In januari 2023 begint ze bij het Zuiderlicht in Breda een Spirituele ontwikkelingskring. 

​

​